Wie ben ik?
Ik zit in mijn slaapkamer, het is 1998. Ik werk al 17 jaar in het theater als acteur, maar doe steeds meer werk als trainingsacteur. Dat is mooi werk waarin ik mijn inzichten in psychologie en gedrag kan combineren met het spelen van rollen. Ik worstel met de vraag: moet ik me specialiseren?
Trainingswerk is overdag, doordeweeks, is regelmatiger. Acteren in een voorstelling gebeurt ’s avonds, betekent zes weken onafgebroken bezet zijn om te repeteren, is onregelmatig.
Wat ben ik nou: iemand die voor de kunst leeft of iemand die anderen helpt? Een degelijke vader die voor een steady inkomen zorgt of een creatieve geest die de inspiratie volgt? Ik heb een kind van 3 en een tweede als wens, moet ik me niet ‘verantwoordelijk’ gaan gedragen?
Ik kan niet kiezen en het vreet me op.
Uiteindelijk realiseer ik me dat de vraag die me zo kwelt niet gaat over wat ik doe, maar over wie ik ben. En dat maakt het er niet gemakkelijker op. Als je namelijk een, altijd tijdelijk geldig maar écht waar, antwoord vindt op die vraag, dan moet je daar ook naar luisteren. Anders moet je hem niet stellen.
Ik ga er eens goed voor zitten. Okay, ontspan, luister eens naar jezelf. Heb geduld, hou ik mezelf voor. Want het kan wel eens even duren door je onordelijke gedachten en gevoelens.
Het antwoord komt tot mijn verrassing meteen.
Ik ben veelzijdig. Als ik een winkel heb, dan heb ik een winkel in van alles. Het heeft geen zin om me op 1 ding toe te leggen, want dan moet ik in de winkel passen in plaats van dat de winkel bij mij past.
Tegenwoordig ben ik acteur, spreker, regisseur, scenario schrijver, dagvoorzitter, trainer, persoonlijke coach en initiator van voorstellingen. Ja, het is soms lastig om alles te plannen. Ja, soms weet men niet zo goed wat voor eentje ik er nou ben. Ja, ik moet vaak uitleggen wat ik allemaal doe. Maar so what?
In 2004 sta ik voor een keus: ga ik de lead character worden in een grote landelijke commercial campagne? Het is een winkel in van alles….
Natuurlijk doe ik dat.
En als mensen me dan alleen daarvan kennen, dan kan ik gewoon uitleggen dat ik veelzijdig ben.
Het vraagt een beetje moed en soms niet eens zoveel geduld om die eeuwige vraag weer eens te beantwoorden. De opluchting, de verantwoordelijkheid en het avontuurlijke plezier die vrijkomen maken het meer dan waard.
Harry Piekema geeft lezingen en workshops over non-verbale communicatie, over humor, over verandering en imago, en is dagvoorzitter en presentator. Dit jaar speelt hij in twee jeugdfilms en schrijft synopsis voor een serie.