Deze column is geschreven door huysgenoot Harm Edens. Hij is naast spreker en dagvoorzitter Nederlands tekstschrijver en presentator. Meer sprekers over duurzaamheid en klimaat.
In 1999 stond ik met de popgroep Bløf op Spitsbergen met m’n vinger in een gletsjer. En terwijl om mij heen enorme brokken in zee stortten, voelde ik dat het ijs veel te zacht was. Bijna niemand die begreep wat er aan de hand was. Nu bijna 20 jaar later begint de wereld eindelijk in te zien dat we snel moeten veranderen. We moeten duurzame keuzes maken, we moeten snel naar een circulaire economie.
Ik heb er lang op moeten wachten. Ik kan me nog goed herinneren dat ik in 1972 iets in de krant las dat ik heel onheilspellend vond. Het ging over het rapport van de Club van Rome met de naam Grenzen aan de Groei. Ik begreep het niet helemaal, maar ik raakte er wel van in de war. We kunnen niet eindeloos door consumeren en de aarde uitputten. Dat moet een keer stoppen of heel erg fout gaan.
Sindsdien heb ik gedemonstreerd tegen de zure regen, tegen het gat in de ozonlaag en ben ik al meer dan twintig jaar ambassadeur van het Wereld Natuur Fonds. Maar tegen de klimaatverandering kunnen we niet demonstreren. Dat is misschien wel het grootste probleem waar de mensheid ooit mee te maken heeft gehad. Daar moeten we meteen en fundamenteel wat aan doen. De laatste jaren begint dat te komen en het tempo neemt toe!
Dat heb ik op heel veel plekken gemerkt. Waar ik als dagvoorzitter meehelp om die verandering vorm te geven. Of in denktanks. En ook bij BNR Duurzaam op de radio of in de vorm van podcasts. In de haven van Rotterdam is vorig jaar een energietransitie-akkoord getekend. Alle Rabo-directeuren uit de hele wereld spraken af om samen de wereld beter te maken, Growing a better world together. Het Ministerie van Economische Zaken heeft drie grote Waterproof- waterconferenties gehouden over teveel, te weinig en te vies water in de wereld. Samen met Sharon Dijksma hebben we het halve vorige kabinet de film Before the Flood van Leonardo di Caprio laten zien. En ze waren aangedaan. Bij Renewi, Greenchoice, de NS, Unilever, Netbeheer Nederland en talloze andere bedrijven praten we over een duurzame toekomst. En ook bij ABNAMRO, PNB Paribas, van Lanschot en het ABP. En wat we moeten doen om daar per direct aan te beginnen. Het komt al een aantal jaren samen op Springtij… drie dagen in september waar ruim 600 mensen nadenken en van gedachte wisselen over een duurzame toekomst van deze planeet. Bewindslieden en leiders van grote bedrijven uit alle denkbare sectoren, vernieuwers, filosofen en jonge uitvinders. En nog veel meer mensen, die allemaal willen bijdragen aan een aarde waar het niet alleen leuk is voor kakkerlakken.
Daar onderdeel van zijn en waar mogelijk energie en ook wat humor toevoegen om het sneller en beter te laten lukken is voor mij al een flink aantal jaren op bijna dagelijkse basis de reden om elke nieuwe dag vol goede moed te beginnen. Hoe gaan we de hoop die ons allemaal verbindt omzetten in groene daden? Ik had een tijdje geleden een tech-student in de studio die met trots een autootje liet zien dat reed op mierenzuur. Ik was een beetje sceptisch omdat het een tamelijk klein wagentje was. Vol onkreukbaar enthousiasme riep hij: “Over een paar maanden is het een stadsbus!” Een paar maanden later ging m’n telefoon. Ik nam op. “Harm, je raad nooit waar ik nu rijd.” In een stadsbus op mierenzuur dus. Ik sloot mijn radio-programma altijd al af met de woorden: “Hou hoop en doe het duurzaam.” Vanaf dat moment zei ik die met nog meer overtuiging.
Meer weten over Harm? Bekijk hier zijn profiel!