Mijn naam is Peter Joosten. Of eigenlijk Willem Peter Joosten, maar mijn ouders vonden Peter een mooiere roepnaam. Ik ben biohacker en spreker.
Zo’n 6 jaar geleden begon ik een blog waarop ik wekelijks schreef over nieuwe apps, sporthorloges en andere gadgets. Ik wilde zoveel mogelijk van mijn lichaam meten. Dat is inmiddels aardig uit de hand gelopen!
Zo liet ik ook mijn DNA analyseren, plaatste ik een chip in mijn hand en deed ik elke maand een persoonlijk experiment. Al vrij snel kreeg ik de vraag van het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven om een lezing te geven. Ik was volgens hen de patiënt uit de toekomst. Dat was het begin van mijn sprekerscarrière.
De toekomst van de zorg fascineert mij enorm. Mijn hart klopt sneller van de mogelijkheden van biomedische technologie, zoals genetische modificatie met CRISPR/cas9, protheses of neurotechnologie.
Daarnaast vertel ik veel over biohacking. Dat betekent dat gezonde mensen ook dit soort technologieën gaan gebruiken om zichzelf te verbeteren. Wat kan er nu en in de toekomst? Wat zijn de effecten op het lichaam, maar ook op zorgorganisaties, de overheid en de samenleving?
Een goede voorbereiding samen met de klant en tijdens de lezing veel interesse in het publiek. Ik zoek altijd de interactie op. Dat kan door stellingen, maar het leukste vind ik kleine testjes die ik met het publiek doe. Bijvoorbeeld aan de hand van sciencefictionfilms of de serie The A-Team. Dat zorgt bij de aansluitende borrel altijd nog voor veel gespreksstof!
Lezing of workshop?
Mijn lezingen zijn vaak al halve workshops. Maar als ik moet kiezen dan toch workshops. Dan hebben we nog meer tijd om de diepte in te gaan over bijvoorbeeld zorgtechnologie en hoe de deelnemers daarmee aan de slag kunnen na mijn presentatie.
Klein of groot publiek?
Op de een of andere manier vind ik een groep tussen de 100 en 200 mensen het fijnst. In een kleinere groep wil ik echt iedereen betrekken en dat is hard werken. Tijdens mijn TEDx lezing in Delft stond ik voor ruim 1.500 mensen, maar door de felle podiumlichten had ik daar geen idee van!
Engels of Nederlands?
In het Nederlands kan ik me net wat beter uiten. Toch zijn Engelstalige lezingen, vooral in het buitenland, de kersen op de taart.
De leukste daarvan was trouwens een lezing op een zomers wetenschapsfestival in Antwerpen. Het publiek was deed actief mee en na afloop dronk ik een heerlijk Belgisch biertje op het gras.
Groningen of Amersfoort?
Lastig! Ik ben in Groningen opgegroeid en heb er gestudeerd. Als ik terugkom, dan voelt het enorm vertrouwd. Toch woon ik nu al een jaar of vijf met plezier in Amersfoort met mijn vriendin en een geadopteerde poes uit Egypte. De stad heeft een fijn centrum en ik ben zo in het bos om hard te lopen. Vooruit, dan toch Amersfoort.
Sushi of pasta?
Oef, ik kan echt niet kiezen! Misschien dan pasta met vis, haha.
Podcast of Youtube?
Podcast, al vind ik YouTube ook erg leuk. Begin 2015 startte ik een podcast over biohacking en doe dat nog steeds met veel plezier. Het geeft me de kans om wetenschappers en experts te spreken. Daarnaast helpt me mij ook mij om mijn interview- en spreekvaardigheden te trainen. Dat is ook handig op het podium!