Tip 3/12: Hou rekening met het uithoudingsvermogen van de toehoorders
Maartje IJzerman
Volgens Guido Thys is hij geen spreker en moeten bedrijven ook niet opzoek zijn naar een spreker. Iemand die úw boodschap vertelt en úw doelen realiseert, iemand die dat vanuit een verrassende invalshoek doet, iemand die een gigantische rugzak vol kennis en ervaring vertaalt naar bruikbare handreikingen, iemand die kan relativeren/improviseren/inspireren, zo iemand is veel meer dan een spreker. Zo iemand is een expert. Zo iemand is Guido Thys.
Uit de “Mémoires”
Of ik er bezwaar tegen had om meteen na de lunch te spreken? “Want”, voegde de organisator er aan toe, “de meeste mensen hebben dan een dip en dat is voor de spreker niet altijd even makkelijk werken.” Een luchtig en/of interactief verhaal doet in die omstandigheden vaak wonderen, dus was mijn interactieve en best grappige presentatie goed op zijn plaats.
Toen het zover was, trof ik een compleet uitgeputte zaal aan. De “heidagen” waren twee dagen daarvoor ‘s avonds ingezet met een “team building” gebeuren in de bar dat tot in de vroege uurtjes geduurd had. De hele daaropvolgende dag was besteed aan presentaties van nieuwe produkten in verschillende talen, waarna tijdens een avondsessie tot na tienen een aanvang gemaakt was met de verkoopplannen voor het nieuwe jaar. Deze oefening was die ochtend afgerond en de goede afloop was gevierd met champagne en twee kleuren wijn bij de lunch. Na mijn presentatie was overigens nog een mountain bike tocht gepland.
Alweer een extreem verhaal uiteraard. Toch heb ik in het algemeen een grote bewondering voor de deelnemers aan congressen, seminars, colloquia en andere bijeenkomsten die ik toespreek. Er wordt vaak beroep gedaan op een zeer ontwikkeld uithoudingsvermogen.
Anderhalf uur is zowat de langste tijd dat een publiek onafgebroken en geconcentreerd met eenzelfde type presentaties of workshops bezig kan zijn. Enige afwisseling (ernstig-grappig, luisteren-interactie, spreker-multimedia) kan dit nog wel 30-45 minuten rekken, maar dan is echt het maximum bereikt. Lunchpauzes, koffiepauzes of korte onderbrekingen zijn dan aan de orde. Wanneer u te maken hebt met een grote zaal, is het niet zo makkelijk om tien minuten pauze in te lassen (het duurt meestal al tien minuten om iedereen de zaal uit te krijgen).
U kunt dan b.v. wel denken aan een korte gymnastieksessie volgens Chinees of Japans model. Zelf vind ik de act van het Amsterdamse More Balls Than Most, die de hele zaal leren jongleren, best een heel aardige.
Avondsessies zijn tijdens meerdagen-evenementen uit den boze, tenzij ze een hoge amusementswaarde (kwissen, cabaret) hebben. En meer dan 1 glas wijn bij de lunch betekent gegarandeerd middagdutjes.
Geschreven door: Guido Thys