Wij mensen zijn huismussen, geen trekvogels. De tijd dat we in berenvellen achter mammoeten aanrenden en van grot naar grot trokken ligt ver achter ons. Op een paar nomadische stammen na blijft de mensheid het liefst op 1 plek. Wij houden van thuis, want thuis is bekend, thuis is vertrouwt. Ik krijg al een paniekaanval als ik door omstandigheden in een andere supermarkt boodschappen moet doen (“De pindakaas! Waar staat in godsnaam hier de pindakaas?!”). Alleen een ramp zoals oorlog of hongersnood doet mensen hun huis en haard verlaten. Of een gebrek aan toekomstperspectief. Die laatste groep wordt ook wel gelukzoekers genoemd. Geluk zoeken we allemaal, en deze groep doet het ver van huis. Net als expat trouwens, die we gek genoeg geen gelukzoeker noemen. En waar de meeste huismussen dan weer geen problemen mee hebben.
En dat terwijl die huismus stiekem ook een gelukszoeker blijkt te zijn! Naast oorlog, hongersnood en ander onheil blijken zijn wij mensen namelijk bereid vrijwillig de vertrouwdheid van thuis in te ruilen voor het Grote Onbekende. Wij gaan namelijk graag…op vakantie!
In 2017 pakten maar liefst 13 miljoen Nederlanders de koffers voor een vakantie. Gezamenlijk gaven zij 16,8 miljard euro uit aan 36 miljoen stedentrips, all-inclusives, kampeeruitjes, wereldreizen, weg-in-eigen-land-midweken, zon-zee-zuipen-ziekenhuis-avonturen, instagramwaardige-uitstapjes, etc. Dik 17 miljoen keer bleef de huismus binnen de landsgrenzen. Zelfde taal, andere supermarkt (“De melk! Waar staat hier in godsnaam de melk?!”). Maar voor de overige 19 miljoen reisjes vloog hij een stuk verder. Naar oorden waar ze een andere taal spreken. Waar ze soms niet eens pindakaas hebben (Por qué no pindakaas?!). Waar naast de taal het klimaat, het eten, de gewoonten én ons onderkomen – van tent tot appartement – anders zijn dan thuis. En dat bezorgt ons huismussen flinke stress. In plaats van gelukkig worden we moe, raken we geprikkeld. En daar lijdt ook het lichaam onder. Zo blijkt de helft (!) van die 13 miljoen Nederlanders op vakantie last te krijgen van hun darmflora. Dat is dik 57 miljoen meter Hollandse darm die eenmaal over de grens dienst weigert. Een nationale tragedie die zich elk jaar herhaalt! En daar hoor je niemand over in Den Haag. Geen avondvullend programma met een belpanel bestaande uit BN-ers die geld ophalen ter bestrijding van verstoorde vakantie fecaliën. Geen giro 555. Maar wel voor die gelukszoeker, die je trouwens niet hoort klagen over zijn stoelgang.
De huismus en vakantie, een gelukkige combinatie is het niet. En dat is ook niet zo gek. Vakantie komt van het Latijnse woord ‘vacare’, dat ‘leeg zijn’ betekent. Oftewel: vakantie is niets meer dan lege, oningevulde tijd. Zodra je dus iets plant in deze oningevulde tijd, is het geen vakantie meer! Echte vakantie, vol zeeën van lege tijd, dat is alleen weggelegd voor diegenen die de kunst van het nietsdoen verstaan. Die 13 miljoen Nederlanders die in 2017 voor gezamenlijk 16,8 miljard uitgaven aan 36 miljoen vakanties, die waren dus…helemaal niet op vakantie. Die man die de hele zomer op z’n tuinstoel voor de deur heeft gezeten, stressloos kijkend naar de wereld die aan hem voorbij trok. Die man is geen sneue of simpele huismus. Hij is een gelukzoeker die het geluk heeft gevonden. Hij is namelijk op vakantie.